Zwitserse pompoenen klaar voor Halloween dit jaar (bron)
De zomer van 2017 is achter de rug. Weer een zomer die veel gelijkenis met de voorgaande jaren toonde. Alweer de derde zomer in deze decade die tot 17,7ºC kwam in De Bilt. Dit zijn dan de warmste zomers en daar moeten we het voorlopig mee doen. Vanaf de jaren zeventig kende ons land per decade altijd wel enkele topzomers, die ten minste 18,0ºC noteerde. De laatste dateren van 2003 en 2006. Na de vrij warme junimaand ging de temperatuur geleidelijk lager in juli en augustus. De laatste zomermaand kwam door een eindsprint tijdens een augustinuszomertje nog wat hoger uit dan waar het aanvankelijk op leek. Sinds 19 juli was er namelijk geen enkele zomerse dag meer genoteerd. Op 23 augustus kwam daaraan een einde en er volgden er naderhand nog drie.
Een ongekende groeizomer ook voor de grasoogst. Vorig jaar was die al indrukwekkend, maar dit jaar ging daar nog een schep bovenop. Het bleef maar groeien op het land. In september lijkt aan die groei voorlopig een abrupt einde te komen. Door alle nattigheid is de groeispurt eruit. ‘Wie veel teelt heeft veel nodig’, luidt een volkswijsheid. De vorige winter betrof een normale winter, met vooral in januari op tal van plaatsen schaatspret. Daar we weer geleidelijk richting het laagtepunt in de zonnevlekkencyclus komen, zal de komende winter wellicht weer een stukje kouder verlopen?
Door toename aan zee-ijs rond Canada, ondervond men deze womer in Noord-Amerika nog de nodige naweeen van de afgelopen winter. Begin juli raakten in het Yosemite National Park in California diverse wandelaars gedesoriënteerd vanwege de nog altijd grote hoeveelheid sneeuw en smeltwater. Ook elders opmerkelijke staaltje van winterweer! Rond 15 juli kreeg de Chileense hoofdstad Santiago te maken met zeldzaam zware sneeuwval, iets wat al 46 jaar niet meer was meegemaakt. Onder een pak van 5-45cm dikte bogen boomtakken door en knapten elektriciteitsdraden af. Al even eerder, eind juni, verpulverde in het Argentijnse San Calos de Bariloche het kouderecord uit 1963. Van -21,1 naar – 25,5ºC. Midden-Zweden kende een koele julimaand, waarbij de laagste temperaturen sinds 1979 voorkwamen.
Op 1 augustus alom verbaasde gezichten in het Zwitserse Winterthur, waar hagelstenen ter grootte van pingpongballen neerkletterden. De hagelstorm op de nationale feestdag lieten niet echt aan een zomerdag denken. Ook aan het Italiaanse Gardameer zware hagelbuien, die rond 10 augustus hagelstenen als pingpongballen dwars door tentdoeken heen joegen. Boven de 2.000 m viel in het alpengebied plaatselijk al een dik pak sneeuw.
In de huidige septembermaand daalt de temperatuur verder en komt er van buiten zwemmen niets meer terecht. Een vroege herfst is het gevolg. Diverse kastanjes die al uit hun bolster zijn gebarsten! De zomerse dagen lijken op te zijn, al kunnen nazomerperiodes in de tweede maandhelft nog wat goed maken? Laatste jaren dikwijls gezegd dat er rond 2018 weer kans op een koude winter zal zijn. Ik denk nu nog een jaartje erbij in 2019. Op naar mogelijk een flinke normale winter van 2018? Maar mocht die koude winter zich al komende winter aandienen, daar zal menig winterliefhebber niet om treuren!
3 reacties
Gesloten voor reacties.