20151229_071251[1]

Ik zal mij even introduceren, aangenaam, ik ben Jorne Valstar. Ik ben 20 jaar oud en momenteel student in Rotterdam aan de Erasmus Universiteit. Ik ga af en toe wat leesvoer posten waarin u zich als winter- en weerliefhebber (net als ik) goed kunt inleven. Veelal korte vermakelijke berichtjes, maar ook serieuze onderwerpen en af en toe een long read, hieronder vast een voorproefje. Alleen komende tijd zult u mij vooral gaan zien vanuit St. Sorlin d’Arves met live-updates vanuit de sneeuwdump voor de Franse Alpen. Ik zal ophouden over mezelf en proberen de pen te laten spreken, reageer vooral met alles wat u kwijt wilt en feedback!

Half november, de eerste mooie weerkaarten komen voorbij en de winter flirt wat met mijn gevoelens. Ik hang rond in de boekenkast van mijn ouders en vind ver weg gestopt een boek waarvan ik wist dat het mijn middag zou maken.

De Duitse ADAC gids van skigebieden van 1991, snel schuif ik de geplande middag activiteiten aan de kant en sla het boek open. Ik blader eerst wat rond en zie platen van bückel pistes en mensen in afschuwelijk lelijke skipakken, tja iets wat ik met mijn leeftijd niet veel heb gezien. Van enthousiasme zoek ik gelijk mijn eerstvolgende vakantiebestemming op, jahoor hij staat erin met oud pistekaartje en al. Het eerste wat ik zie is een groot embleem “sehr schneesicher” hoop doet leven, aangezien ik weet dat er nog geen vlokje ligt. Ik begin met lezen en ineens lijkt het normaal zo ruwe Duits de taal van de liefde. Ik fleur op van verhalen en feitjes die ik allemaal toch al weet maar door de charme van het boek lijkt het allemaal extra mooi of extra waar. Ik zoek wat verder en kom oude bekende skigebieden tegen waar ik vroeger ben geweest of gebieden die hoog op mijn verlanglijstje staan.

Alles vergelijk ik met het nu, mijn doos met verzamelde pistekaartjes ernaast zie ik grote verschillen, iedere Franse sleeplift uit 1991 staat er nog en iedere Oostenrijkse is vervangen door een stoeltjeslift met sitzheitzung. Maar hee ik corrigeer mezelf even, ook ik zoek Frankrijk binnenkort weer op. Toch moeten sommige Franse skigebieden met een jaloerse blik naar het oosten kijken denk ik, heel ver oostelijk, want ik kom voorbij Obertauern, toen 18 sleepjes en 6 stoeltjes, nu zijn die cijfers omgedraaid. Alles is verouderde informatie maar daarom niet minder leuk, mijn oorspronkelijke daginvulling van studeren is zonder schuldgevoel vergaan.

Het zogenaamde Kugelpanorama van Obertauern

Het zogenaamde Kugelpanorama van Obertauern

Het regent, het regent heel hard, ik kijk naar buiten en bedenk me dat elke druppel heel hoog ooit een vlokje was. Ik beslis nog wat bladzijdes te bewaren en sla het boek dicht. Ik voel dat de winter komt, ik vrees dat deze na 3 maanden weer voorbij is, ik weet dat er volgend jaar weer winter komt.


Jorne

Zo veel mogelijk skiënd en altijd kijkend naar de lucht en de wind. Al sinds de jonge jaren door m'n familie meegenomen, en jong geleerd is oud gedaan toch? 2 geweldige seizoenen doorgebracht in de Alpen. Mijn grote passie voor het weer mondde uit tot de eervolle job als een van de wintersportweermannen. Te veel sneeuw bestaat niet!

21 reacties

Gesloten voor reacties.