Ingesneeuwd 3/3: Verschrikkelijk en verschrikkelijk leuk tegelijk

Hierbij dan het langverwachte laatste deel van deze korte serie, je hebt deel 1 en deel 2 toch niet gemist? Ik zal jullie weer even kort bijpraten. Na een week zonder sneeuw en veel après-ski, maakten we een megadump mee. Het dorp was afgesloten van de buitenwereld en op de wisseldag waren we ingesneeuwd. Zo konden we een extra dag beleven, en wat voor 1…

Zo weinig mensen, zo veel sneeuw

De 80cm verse sneeuw maakte het groene Les Sybelles van de afgelopen dagen zoooo mooi. Daarbij kwamen ook nog eens de felle opklaringen die de Franse Alpen kennen. Waar het in Oostenrijk dankzij een nordstau dagen lang bewolkt kan zijn, komt in Frankrijk vaak snel de zon weer kijken. De pistes openden als vallende dominostenen. Op elke piste stonden we tot onze knieën in de sneeuw, bedenk je dan hoe een bocht maken voelt. Ik kan het iedereen aanraden!

Gewoon een fotootje vanaf de piste

Geluk bij een ongeluk was dat iedereen die met kerst was geweest op de pas naar beneden vast stond. Alle mensen die de komende week in St. So zouden verblijven stonden vast op de pas naar boven. 1+1=2, naja 2? 1+1=0, er waren 0 mensen op de piste. Verlaten was het skigebied, zo hoefden we nergens te wachten en hadden we overal first tracks. Als er dan al sporen stonden waren het onze eigen sporen.

1+1=0

Ik knalde met mijn brede poederski’s door de sneeuw, een gevoel wat ik mij nog lang zou herinneren. Zoiets zou iedereen eens moeten proberen. Wacht onze weerberichten af, neem wat vrije dagen op, en trek een paar dagen naar de verse sneeuw! Zorg wel dat je goed voorbereid de weg op gaat 😉 En wat betreft het lawinegevaar, natuurlijk bleven we zo veel mogelijk op de piste, genoeg poeder aldaar. Maar mij kon je toch wel betrappen op wat kleine uitstapjes erbuiten. Het echte werk durven wij nog niet aan, wil je dat wel, check dan even Roderiks blog.

Een foto was eigenlijk niet nodig, dit soort beelden onthoud je voor altijd

Toen we de allerlaatste lift en afdaling hadden genomen strompelden we voldaan terug naar de lobby. Daar kregen we te horen dat onze bus nog steeds beneden stond… Maar gelukkig konden we instappen bij een bus van een andere reisorganisatie, dus hadden we (helaas) niet nog een dag in een ingesneeuwd dorp. Zo vertrokken we 24 uur later dan gepland terug naar Nederland. Mij beviel het wel. Ondanks al het regelen van een nieuw appartement, hebben wij een ge-wel-dige dag extra op de piste gehad. Voor de mensen die onderweg naar boven vast zaten moet het een heel ander verhaal zijn. Lees voor wat ervaringen dit nieuwsbericht van toen.

Hebben jullie ooit zo’n topdag meegemaakt? Deel vooral je allermooiste plaatje van toen!