Bijna anderhalf jaar geleden had ik de kans om half november al mijn eerste meters in de Alpen te maken. Op dat moment waren er slechts een handvol skigebieden die hun liften (gedeeltelijk) hadden geopend. Een van de skigebieden waar ze het wel al voor elkaar hadden was Zinal in het Val d’Anniviers, hier draaide in het weekeinde al alle liften. Alleen de dalafdaling was op dat moment nog niet open, maar daar zou snel verandering in komen want zelfs in het dal lag op dat moment al een dik pak sneeuw.
Overdonderd door de onvoorstelbaar mooie natuur van de vallei, besloot ik destijds dat ik hoe dan ook terug zou keren naar het Val d’Anniviers. Afgelopen weekend is het ook daadwerkelijk gelukt om deze woorden om te zetten in daden.
Vorig jaar schreef ik een artikel met wat algemene informatie over het dal, de dorpen en de aangesloten skigebieden. Toen ontdekte we het merendeel van het dal met de auto. Dit keer was het volledige arsenaal aan skigebieden geopend waardoor we ook daadwerkelijk overal de berg op konden. Vandaag zoals aangekondigd deel één van een driedelige reeks verslagen over het Val d’Anniviers: freeriden in Zinal-Grimentz.
Sinds vorig jaar januari zijn twee van de skigebieden van het Val d’Anniviers, Zinal en Grimentz, verbonden door een nieuwe gondellift. Hierdoor zijn de losse freeride-paradijzen van Zinal en Grimentz nu dus samengevoegd tot één arena met enorme mogelijkheden. Om deze mogelijkheden ook daadwerkelijk te benutten is het een must om samen met een gids op pad te gaan.
In ons geval betekende dit dat Pasco ons op sleeptouw nam tijdens onze eerste dag. Pasco is geboren en getogen in het Val d’Anniviers en kent dus vrijwel alle hellingen op zijn broekzak. Niet allemaal want zoals hij zelf zegt ‘de verschillende flanken bieden zo enorm veel mogelijkheden, je kan de berg aan alle kanten afdalen en weer bij een weg uitkomen waar je de skibus of een lift kan pakken. Je zou bij wijze van weken lang compleet unieke afdalingen kunnen doen’. Pasco vertelt dat de combinatie van het terrein met de ligging ideaal is voor freeriden: ‘door onze inneralpine ligging krijgen we niet de anderhalve meter poeder, maar pakweg een halve meter. Dit is echter genoeg om de ondergrond te bedekken en houdt het lawinegevaar op de veelal steile flanken onder controle. Als het hier echt meer zou sneeuwen zou het een heel stuk gevaarlijker zijn.
Het Val d’Anniviers krijgt normaal gezien het meeste sneeuw bij een westelijke aanvoer. ‘Maar ook vanuit het zuiden krijgen we sneeuw. Deze situatie is echter wel een stuk complexer door hoge pieken als de Matterhorn die net ten zuiden van ons liggen. De sneeuw moet echt over deze bergen heen komen, dat gebeurd lang niet altijd, maar als het raak is dan dumpt het ook echt!’ Aldus Pasco.
Uiteraard met lawinepieper op de borst, en schep in de backpack neemt Pasco ons mee het terrein in. Een aantal prachtige afdalingen door 30 centimeter poeder volgen. In de loop van de middag heeft Pasco een andere afspraak. Hij gaat met een team een promo-video schieten in Zinal ter promotie van de nieuwe freeride-pakketreizen die het Val d’Anniviers sinds kort aanbiedt. Samen nemen we de nieuwe gondel vanuit het centrum van Grimentz die ons rechtstreeks in het skigebied van Zinal brengt. In Zinal besluiten we onze benen maar even wat rust te geven, al met al was het namelijk een behoorlijk pittig eerste dagje.
Niet heel vervelend is het daarom als we terug in Hotel Bella Tola lekker een duik nemen in het verwarmde zwembad, om vervolgens aan te schuiven voor een typisch Zwitsers diner. Nee deze eerste dag terug in het Val d’Anniviers stelt zeker niet teleur!
[metaslider id=55028]
14 reacties
Gesloten voor reacties.