Is het einde van de wereld nabij? Zien de skigebieden er zo desolaat uit over 100 jaar? Wat zien we hier eigenlijk? Het is een top naast de Cervino (Matterhorn) waar heel vroeger een gondel naartoe voerde. Jongens en meisjes wat een Koninklijke dag in Breuil-Cervinia was dit! Beneden was inderdaad maar iets van 10 tot 20cm gevallen net waar je keek, maar boven in het skigebied praten we toch over een half metertje. Dus was ik maar wat blij dat berggids Gianni me naast de pieper ook een ABS-rugzak voor me had. Werkt dat ding? Nu ja het voelt iets safer. Na wat eerste vlakke poederruns sprak de 60-jarige Gianni de profetische woorden: “Nice Mr. Smit. I think we need something steeper!”
Hier is ie dan wel ten voeten uit. Of beter gezegd: hier zie je het topje. Gianni die ’s zomers klanten (1 tegelijk) naar de top brengt, vertelde me over de eeuwige tweestrijd met de berggidsen uit Courmayeur ook in Valle d’Aosta die natuurlijk hoog opgeven van hun Mont-Blanc. Gianni zegt: “Wat is dat nu die Mont-Blanc. Hij is hoog, maar het is een wandeling. Dit hier is een BERG.” Toen ik me in een grote gondel aan de hengsels hing om mijn rug te rekken, vroeg Gianni: “Kun je je nu ook optrekken?” Ik demonsteerde waarop hij zei: “Jij kunt ook de Matterhorn op”. En ik zal zeker gaan als ik een gaatje vind. Met Gianni, want wat heeft die man een goed humeur. De hele dag maar zingen in de poeder en af en toe klagen over zijn stramme benen. Mij dan vragend of ik niet moe was en teleurgesteld kijken als ik ontkende. Nee van zulke heerlijke poeder als vandaag wordt ik op een wat bredere echt niet moe…
httpv://www.youtube.com/watch?v=LjtiFBGWgsU
Hier alvast om in te komen een filmpje van een poederrun naar Valtournenche. ’s Ochtends was het toch bewolkt boven en ik vertelde dat mijn lezers me hadden bezworen dat ik naar Valtournenche moest afdalen. We passeerden ook restaurant Le Pousette (tip van andoman), maar uiteindelijk na heerlijke runs hogerop in het skigebied waarbij de Matterhorn ineens wel helemaal zichtbaar werd als een fee in een sprookje plofden we neer in het bedieningsrestaurant Bontadini. O, o, o, o wat kunnen die Italianen lekker koken. En wat smaakt zo’n espressootje machiato heerlijk als doping voor nog een paar laatste runs. De video van de echt leuk steile afdalingen met de Matterhorn op de achtergrond houden jullie van me te goed.
Ronald Zwammerdam stuurde deze in uit Stuben aan de Arlberg. In het westen van Oostenrijk en aan de Zwitserse noordkant hebben we in elk geval een leuk sneeuwtje gezien vandaag overdag.
Maar…. Zell am See is toch een beetje ons ijkpunt geworden voor succes of faal met de Noordkantdumps. En hier is het vandaag faliekant mislukt. Het heeft niet gesneeuwd. Zelfs op de bomen hogerop is niets vers te zien. En het dorp is met nu alweer oplopen temperaturen juist meer groen geworden. Ik heb niet de tijd om dit ook voor plaatsen als Mayrhofen etc na te gaan. Ik heb niet eens de tijd om vanavond nog even naar de situatie aan de zuidkant te kijken. Ik moet zo nog anderhalf uur rijden naar Courmayeur waar ik dus rond middernacht aankom om daar in een hotel tot half vier te kunnen tukken voor ik morgenochtend weer door de tunnel piep! Gelukkig neemt Fréderic morgenochtend én -avond de honneurs waar. Kan ik ook nog een beetje bijkomen… maar waarschijnlijk kan ik me niet inhouden en ga ik meteen die tweede Cervino-video editen.
Ja we gaan een wat zachtere fase in met herhaaldelijk WC-neerslag in de Alpen die bij nadering ook de zuidenwind weer aanwakkert waardoor de zuidkant dumps doorgaan met een vrij lage sneeuwgrens simpelweg omdat er een bel koude(re) lucht onder de hoofdkam gevangen zit als een bolletje kwik zeg maar. Mag ik afsluitend jullie aandacht vestigen op twee pure maar dan ook echt 100% meteofiction kaarten. Het is van het Amerikaanse model en het sluit aan bij mijn wishful thinking van een Sven -Kramer-(blijf-in-Sochi)-proof-winterinval eind februari. Dit is toch wel een zuivere oceaanblokkade. Met naar het zuiden uitzakkende kou. Dat Middellandse Zee hoog moet natuurlijk een laag zijn, maar er liggen toch wat winterse T-tjes in die regio, waarbij met name de Pyreneeën T potentie heeft.
Hier twaalf uur later de temps op 1500m. Nog lang geen ijsdagen in de Lage Landen, maar het is echt weer eens wat anders op de kaarten. En qua timing is het gewoon leuk. Ook nog op tijd voor de tweede krokusweek. Waarbij je me niet hoort zeggen dat de eerste krokusweek in het water gaat vallen. daar heb ik simpelweg niet de tijd voor om de details na te gaan. Fréderic: de bal ligt bij jou! 😉
14 reacties
Gesloten voor reacties.